گرسنگی با شعار درمان نمی شود

میثم چگینی روزنامه نگار فشار تامین معیشت بر شانه های اقشار مختلف سنگینی می کند. چندی پیش نامه ای دیدم از کارکنان یک فرمانداری که ضمن درخواست افزایش حقوق و گلایه مندی از کم بودن سطح دستمزد از فرماندار خواسته بودند کارمندان را تحت پوشش نهادهای حمایت اجتماعی ببرند. اکثر کارمندان شهرداری ها بجز درصد کمی از مدیران، حقوق پایینی دریافت می نمایند، چند میلیون کارمند از آموزش و پرورش گرفته تا شهرداری زیر خط فقر هستند، به این جمعیت چند میلیونی اضافه کنید بازنشستگانی را که به علت مدیریت آزمون و خطای وزیر کار سابق و مافیای تامین اجتماعی دچار نارضایتی شده اند. کارگران شرکت های خصوصی استثمار می شوند و با قراردادهای سفیدامضا امنیت شغلی ندارند، در این میان الیگارشی صاحب منفعت با شرکت های صادرات و واردات و خودروسازهای انحصارطلب همان ته مانده درآمد را از جیب مردم می برند و مردمی مانده اند با هزاران مشکل که برای حل هر یک، روزی امید به برجامی می بندند که با موشک هوا می شود و سودش در جیب خواص می رود نه مردم، امید چندانی هم به حمایت و سازندگی چین و روسیه نیست زیرا تجربه ثابت کرده است که این دو کشور بیش از آنکه به ایران به عنوان متحدی کلیدی بنگرند به عنوان کارت امتیاز گرفتن از غرب به آن نگاه می کنند.
منبع خبر: مستقل آنلاین
دسته بندی خبر: اجتماعی