تجارت پنهان زیر لباس فرم مدرسه

اولیا معتقدند نه حق انتخاب کیفیت پارچه را دارند و نه محل دوخت و تهیه لباس ها را و همه چیز دستوری است! مسعود ابراهیمی، پدر یک دانش آموز تهرانی در منطقه 17 است که مجبور است برای تهیه لباس فرم دخترش مبلغ 350 هزار تومان را به یک تولیدی مستقر در سرای محله خانی آباد شمالی پرداخت کند. – به گزارش تابناک به نقل از همشهری، هرساله در آستانه بازگشایی فصل مدارس قصه الزام خانواده ها به تهیه لباس فرم از فروشگاه های طرف قرارداد مدارس تکرار می شود. در پاسخ به این اعتراضات مسئولان آموزش و پرورش سعی می کنند با پناه گرفتن پشت دستورالعمل های ابلاغی خود به مدارس در برابر گلایه ها و اعتراضات خانواده ها در امان باشند، اما در نهایت این خانواده ها هستند که قربانی این قصه تکراری می شوند. تاریخچه ورود یونیفرم های یکسان به مدارس را که ورق می زنیم به دوران قبل از انقلاب می رسد، اما بعد از انقلاب مدتی به فراموشی سپرده شد و مجددا اواسط دهه 70 و اوایل دهه 80 قرار شد به جای روپوش های سرتا پا سیاه و سرمه ای دخترانه و لباس های رنگارنگ پسرانه، دانش آموزان از یونیفرم های یکسان استفاده کنند. این تصمیم همان و باز شدن پای تولید ها و عرضه کننده های یونیفرم های مدرسه به بازار و ورود رنگ ها به مدارس همان! البته هدف اصلی از یکدست شدن لباس دانش آموزان در مدرسه حذف فاصله طبقا
منبع خبر: تابناک
دسته بندی خبر: اجتماعی